ne demek? TDK Sözlük anlamı nedir?

7

İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık; can kuşu, ruh

Telaffuzu

:

Tipi / Türü;

isim

Kökeni;

"Farsça cān"

Kullanımı;

"Canı yok edecek olan yine kendisidir."

Hecelenişi / Hecelemesi;

can

İnsanın kendi varlığı, özü

Kullanımı;

"Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım."

Canlı olma durumu

Kullanımı;

"Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu."

► kişi

Kullanımı;

"Benimle beraber dört canız."

İnsanın duygularını taşıyan iç âlemi

Kullanımı;

"Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade"

Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi

Kullanımı;

"Şeyh çıkınca oradaki canlar da sırasıyla yürüyüp kapıya gelince dönüp baş kestikten sonra dışarı çıkarlar."

Sevgi ve yakınlık duygusu ile kendisine bağlanılan

Tipi / Türü;

sıfat

Kullanımı;

"Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi."

Can (2)

'1. Ruh. 2. Güç, dirilik 3. İnsanın kendi varlığı, özü, 4. Gönül. 5. Çok içten, sevimli, şirin kimse.' anlamlarına gelen özel addır.

Telaffuzu

:

Tipi / Türü;

isimÖzel

Kökeni;

"Farsça cân"

Hecelenişi / Hecelemesi;

can
can